Banding test NH

Sed mehercule pergrata mihi oratio tua. Eiuro, test [at] mrmdev [dot] co [dot] uk (contact email)  inquit adridens, iniquum, hac quidem de re; Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest. Istic sum, inquit. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Quae cum dixisset, finem ille test [at] mrmdev [dot] co [dot] uk.

Zenonis est, inquam, hoc Stoici. Nam bonum ex quo appellatum sit, nescio, praepositum ex eo credo, quod praeponatur aliis. Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur. Sed tempus est, si videtur, et recta quidem ad me. Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.

Cum id quoque, ut cupiebat, audivisset, evelli iussit eam, qua erat transfixus, hastam. Ita ne hoc quidem modo paria peccata sunt. Eam stabilem appellas. Sed haec omittamus; Cupit enim dícere nihil posse ad beatam vitam deesse sapienti. Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem.

Ratio enim nostra consentit, pugnat oratio. Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Tum Quintus: Est plane, Piso, ut dicis, inquit. Ita cum ea volunt retinere, quae superiori sententiae conveniunt, in Aristonem incidunt; Quonam, inquit, modo? Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam. Haec quo modo conveniant, non sane intellego. Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus; Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Tecum optime, deinde etiam cum mediocri amico. Sed haec quidem liberius ab eo dicuntur et saepius.